Duiken in Alor Indonesie

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Uitzicht vanaf Pantar strand

De Alorarchipel is een Indonesische eilanden groep in de Floreszee, die een 20-tal eilanden omvat. Naast haar ruige vulkanische landschap heeft deze eilandengroep een bijzonder onderwaterleven. Deze regio is nog niet zo bekend is als Raja Ampat of de naastgelegen Komodo Eilanden, maar het duiken in de kristalheldere wateren hier doet daar zeker niet voor onder. Het gebied heeft minstens 50 verschillende duikstekken, waarvan de beste in de Pantar Strait variërend van schitterend begroeide wanden, uitbundige koraaltuinen tot zandbodems waar je de meest uitzonderlijke onderwater wezens kunt tegenkomen. Het onderwaterleven verandert hier met de seizoenen: in het najaar trekken de bultruggen via de Pantar Strait naar het zuiden en met een beetje geluk zie je ze aan de oppervlakte ademhalen voordat ze weer voor 15 minuten onder water verdwijnen. Bij volle maan en laagtij komen hamerhaaien uit de koude diepere wateren naar de oppervlakte om te fourageren, soms in groepen van 40 of meer. Grote groepen dolfijnen tuimelen en buitelen door het water en je mag ze vanaf een afstandje bewonderen. Zodra je het water ingaat om met ze te snorkelen zijn ze weg.

 

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Vleermuisvissen onder steiger

Op het op een na grootste eiland van de archipel, Pantar, ligt het kleinschalige eco-duikresort van Alor Divers. Hier verbleven wij, Olaf en Angelique, afgelopen oktober twee weken, in een traditionele hut aan het strand. We maakten er fantastische duiken en genoten van de ongereptheid en de rust die het eiland bood. Hoewel er verscheidene pogingen zijn ondernomen en de maanstanden en het getij gunstig waren, zijn de hamerhaaien niet gesignaleerd. Op deze duikstek, Yellow Corner, staat vaak een flinke stroming en je moet er een aantal keren gedoken hebben om te weten hoe je deze stek het beste kunt beduiken, zonder dat je gelijk in deco komt en onvoldoende lucht overhoudt voor de opstijging en veiligheidsstop. De eerste keren ben je hier zo mee bezig, dat je snel vergeet te genieten van al het moois dat zich onderweg aanbiedt: grote scholen snappers laten zich als lemmingen langs het rif naar beneden vallen, terwijl napoleonvissen, horsmakrelen en tonijnen in de stroming trachten hun maaltje te verschalken. De aandoenlijke vleermuisvissen wapperen er in grote groepen tussendoor, gadegeslagen door de barracuda’s die tegen de oppervlakte op de loer liggen. Daar waar de stroming om het rif draait verdringen de vlaggenbaarzen en wimpelvissen elkaar in grote scholen, waarbij ze regelmatig bezoek krijgen van een rifhaai of een schildpad.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Bamboe fuik

De wateren rond de Alor archipel zijn kristalhelder en het onderwaterleven is er uitbundig en ongerept. Dynamietvissen is reeds vele jaren geleden verboden, er is geen grootschalige visserij en de lokale bevolking vist nog met speren of bamboe fuiken. Het water heeft gemiddeld een aangename 28 graden, maar meer naar het zuiden is het water met slechts 14 graden soms ijskoud en is je 3 mm. pak volstrekt onttoereikend. Het kan er stevig stromen en stromingen zijn veranderlijk en kunnen zich van het ene op het ander moment aandienen. Dit hebben we gemerkt tijdens een duik onder een botensteiger (jetty) vlak voor de kust van een klein dorpje. Het water was kristalhelder en er was geen stroming toen we plots allerlei brokken hard en zacht koraal voorbij zagen komen, gevolgd door een dichte wolk zand die het zicht ineens terugbracht naar slechts enkele centimeters. We moesten ons vasthouden aan de palen onder de steiger om niet door de stroming te worden gegrepen. Dit hield een kleine 10 minuten aan en daarna werd alles weer rustig en glashelder en konden we onze duik gewoon voortzetten. Onder de vaste bewoners van de steiger waren Arthur de hengelaarsvis en een kleine school met vleermuisvissen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Arthur, de hengelaarsvis, heeft bijna dezelfde kleur al de spons

Het is moeilijk te zeggen wat onze meest favoriete duikstek was, maar Bama Wall hoort daar zeker bij. Zoals de naam al zegt, bij het dorpje Bama rijst het eiland steil uit zee op. Deze steile wand die een paar kilometer lang is en zich tot 500 meter de diepte in strekt, is prachtig begroeid met zachte koralen en sponzen in allerlei kleuren en vormen. Het is heel visrijk en terwijl je je vergaapt aan de kleurenpracht op de wand, zwemt er achter je rug in het blauw een napoleon of schildpad voorbij. Je komt hier ogen te kort. Aan het eind van de wand, vlakt de helling wat af en hier leggen de sergeantvissen hun eitjes bij duizenden op de rotsen. Ze bewaken de eitjes voortdurend tegen rovers zoals de koraalvlinders en lipvissen. Maar daar waar de sergeantvissen bang zijn voor duikers en dan hun nesten verlaten, zijn de koraalvlinders uiterst sluw en zij wachten op de komst van de duikers om zich dan massaal te goed te doen aan de eitjes van de arme sergeantvissen. Het is een prachtig spektakel, maar we vinden het toch wel sneu voor de sergeantvissen en blijven maar niet al te lang in de buurt van hun nest hangen.

OLYMPUS DIGITAL CAMERA

Rhinopia

Van een hele andere orde zijn de “Muck”-duikstekken in de baai bij Kalabahi, de hoofdstad van het eiland Alor. Hier vonden we de zeer zeldzame Rhinopias, een schorpioenvissensoort die slechts op 3 plekken ter wereld voorkomen. De kop van deze wonderlijke vissen heeft een speciale vorm waarbij de mond naar boven oploopt en het hele lichaam is bezaaid met uitsteeksels, waarmee je het dier makkelijk kunt aanzien voor een pluk zeewier. Bij veel onderwaterfotografen staat de Rhinopia bovenaan de lijst en Olaf kon zijn hart dan ook weer ophalen.

 

 

Bekijk het fotoalbum