Duiken in Naturagart (DE)

Eigenlijk zouden we – Ad, Mark, Menno, Reinier, Vincent en ik – op 10 mei gaan rebreather-duiken als verjaardagscadeau voor Menno. In Enschede zit een kerel die introductieduiken verzorgd. Maar dat bleek een moeilijk verhaal. De communicatie verliep uiterst moeizaam en vaag. Het zag er bovendien naar uit dat we een hele dag aanwezig moesten zijn voor een uurtje rebreatherduiken. Tijd om na te denken over een alternatief.

Dat duurde niet lang. Het wordt een dubbele duik in Naturagart (Ibbenburen, Duitsland). Naturagart is een soort tuincentrum, gespecialiseerd in vijvers.  En ze hebben een speciale vijver van 7 meter diep waar grote steuren in zwemmen. Daar mag je als duiker een kijkje nemen. Reinier, Ad en ik zijn al eens eerder in Naturagart geweest en weten dat het gegarandeerd een leuk dagje uit is. Het is ook lekker snel geregeld. En niet in de laatste plaats verkondigen ze op hun website een aangename “Sichtweite” van 4-5 meter.

Op de heenweg krijgt Menno alvast de voorwaarden en vereisten te lezen. Het is even slikken. Want ze zeggen letterlijk dat ze een park zijn voor een zeker slag mensen – hardwerkende familiemensen. En dat ze daarom erg intolerant zijn als het gaat om afwijkend gedrag in de vorm van tattoos, luidruchtigheid, stoere-mannen-praat en op blote voeten lopen. Je kunt maar gewaarschuwd zijn!

Het is altijd een beetje een gedoe om het park in te komen. Je hebt het idee bij de achteringang te staan die op slot is, maar het schijnt echt de hoofdingang te zijn. En het regent nog ook. Gelukkig komt er iemand op de fiets die ons binnen laat.

In een soort glazen kas zitten de duikvoorzieningen. We vullen een formulier in, laten ons logboek en duikbrevet zien en krijgen een label voor om onze fles. Tijd om ons om te kleden. En we zijn niet de enige duikers. De ene na de andere kar vol spullen wordt naar binnen gereden. Meer duikers willen van het goede zicht profiteren. Opschieten dus.

Menno duikt met Vincent, Reinier en Mark gaan samen weg en Ad en ik vertrekken ook. Als je naar de plattegrond en de maquette kijkt, lijkt het navigeren echt makkelijk. Een brede “hoofdvaart” leidt naar het plein en de tempel waar de meeste steuren zijn. Vanaf de hoofdvaart kun je op verschillende plekken afslaan naar andere stukken van de vijver – met gangen, een wrak of een boom etc.

Maar als je je hoofd onderwater steekt, ben je eigenlijk al de weg kwijt. Alle stenen muren lijken op elkaar. Door het betonijzer is je kompas nutteloos geworden. Dus kun je kiezen tussen ronddwalen en hopen dat je per ongeluk een steur tegen komt, of periodiek even boven water kijken om te oriënteren. Reinier zei later dat ze halverwege de tempel even zo’n oppervlaktecheck deden om vervolgens te ontdekken dat ze bij de instap waren. Nogal verwarrend.

Maar de steuren zijn fenomenaal. Hier zwemmen ze tot 2 meter groot en zijn het indrukwekkende, prehistorische ogende vissen. De verschillende soorten zoals de Siberische steur, Diamantsteur, Belugasteur en Spitssnuitsteur laten zich ook makkelijk onderscheiden. En ze zijn groot!! We komen ze overal tegen. Maar vooral op het plein lijken ze zich erg thuis te voelen. Als je daar even stil blijft hangen, komen ze vanzelf op bezoek. Links, rechts, boven je, onder je en soms ook tegen je aan. Het is maar goed dat de steur die erg van duikbrillen hield, volgens de Naturagart-dame uit de vijver is verwijderd.

Wat een gave beesten! En gelukkig zijn het planteneters, ondanks dat ze wel iets weg hebben van haaien. Als zo’n twee meter lang beest je even komt inspecteren, geeft dat toch wel even een bijzonder gevoel. En dat voelen we allemaal. Als we na een goed uur het water uitgaan, heeft iedereen een grote grijns op zijn gezicht. Menno had zo genoten dat zijn bril meerdere malen was volgelopen. Wow, wat een mooie ervaring om met deze beesten te duiken.

We pauzeren even met koffie, thee en koekjes terwijl de flessen worden gevuld. Vincent vertrekt weer omdat hij nog andere verplichtingen heeft. En als we voldoende zijn opgewarmd gaan we voor de tweede ronde. Dit keer nemen Ad en ik de plattegrond mee in de hoop beter onze weg te vinden. We komen onderweg Reinier, Mark en Menno tegen. Ad probeert Reinier de weg te vragen al wijzend op de plattegrond. Ik hang iets hoger en wacht totdat ze “uitgepraat” zijn.  Achter Reinier verschijnt een schaduw. Ik verwacht Mark of Menno te zien. Maar één van de grotere steuren doemt op uit de groene soep en zwemt strak boven Reinier langs en passeert mij rakelings. Reinier heeft niets door. Geweldig!

Marks tweede duik haalt het niet bij de eerste. En natuurlijk blijft het dan niet bij één probleempje. Zijn droogpak lekte, onvoldoende lood, zijn bril loopt vol en hij verliest een vin. Met wat extra lood in een pocket, enigszins slagzij makend en dus extra lucht verbruikend geniet hij desalniettemin totdat hij terug moet vanwege zijn lege fles.

Na een uur staat iedereen weer op de kant. We zijn best koud geworden en heerlijk dat we even een warme douche kunnen nemen. De natte spullen gaan weer in de kist, op de steekkar en terug naar de auto. We rekenen allemaal € 40,- af voor deze geweldige duikervaring.

Op de terugweg naar huis duiken we een restaurant in voor een warme maaltijd. En we toosten op een indrukwekkende, leuke dag en twee onvergetelijke duiken.

Menno’s filmpje:

Kijk voor meer informatie op http://www.naturagart-tauchpark.de/