Indrukwekkende Titanic-tentoonstelling bezocht

Het werd echt tijd dat Onderwaterbos weer eens een uitje organiseerde waarvoor we geen persluchtflessen nodig hadden. Dat is ook weer eens leuk voor de niet-duikende partner. Maar natuurlijk zoeken we dan toch een beetje de verbinding met duiken en water. En zo kwam de tentoonstelling “Titanic – The Artefact Exhibition” in de Amsterdam Expo in beeld.

Op een heerlijk zonnige zaterdag verzamelden 26 Onderwaterbossers (incl. aanhang) zich op het parkeerterrein bij het brugrestaurant. Dan gezellig carpoolend richting Amsterdam Expo. We hebben ruim de tijd genomen zodat we even kunnen zitten en een bakje koffie nuttigen voordat we aan de rondleiding beginnen.

Achter in de loungeruimte staat ook een verkleedkist en een fotograaf. We kijken elkaar aan … zullen we? Tineke, Karin, Barbera en ik hijsen ons in een kitscherige jurk, trekken lange handschoenen aan en zetten een strooien hoedje op. Dirk zet nog even een bolhoed op, passend bij een grijs colbertje. Wij zijn klaar voor een tochtje op de Titanic!

Om 15 uur melden we ons – weer in ons eigen kloffie – bij de gids. We krijgen een koptelefoontje en een versterkerkastje omgehangen zodat iedereen zijn verhaal goed kan volgen. De rondleiding begint aan het begin – bij de bouw van het schip. En bij kapitein Edward J. Smith die na deze reis met pensioen zou gaan. Het werd inderdaad zijn laatste reis, maar niet zoals hij het in gedachten had.

Iedereen kent het verhaal van de Titanic wel. Onzinkbaar dus waarom voldoende reddingsvlotten aan boord nemen. Die nemen alleen maar ruimte in op het dek waar de eersteklas passagiers flaneren. Op de eerste reis een gastenlijst waar je u tegen zegt: Guggenheim, Astor, Straus, en iedereen die wat betekende in de wereld van het oude en nieuwe geld. En 3 ook Nederlanders – een eersteklas passagier, een kok en een stoker.

Maar de hoofdrol in het verhaal is toch wel die ellendige ijsberg die in die nacht van 14 op 15 april 1912 precies op de koers van de Titanic belandt. (Noot: Er blijkt overigens zelfs een foto van die ijsberg te zijn met de Titanic-verf er nog op).  Twee uur later is het 269 meter lange schip onder water verdwenen, een grote vlek van drijfhout en drenkelingen achterlatend aan het oppervlakte. Het zal nog 2 uur duren voordat het eerste schip ter plekke verschijnt om drenkelingen te redden en hulp te verlenen. Slechts 705 mensen worden uit zee gered.

De Titanic zal de volgende 73 jaar een stil zeemansgraf bieden aan de 1.523 mensen voor wie redding niet op tijd zal komen. Bijna de helft van de omgekomenen zijn personeelsleden op de Titanic. De andere helft bestaat vooral uit derdeklas passagiers die onderin het schip zaten en veel moeilijker de bovenste dekken konden bereiken. Een bescheiden deel van de omgekomenen waren 2^de  en 1^ste klas passagiers. Ook tijdens een ramp is het blijkbaar handig om rijk te zijn.

We maken kennis met het schip, de inrichting en uiteindelijk ook de wrakstukken. We bekijken filmfragmenten van het wrak dat in 1985 werd ontdekt. Goed zicht! Herkenbare boeg. Vol met roestpegels maar nauwelijks begroeid. Daar is de ligging vast debet aan. Het wrak ligt op bijna 4 kilometer diepte dus voor ons duikers niet echt een haalbare bestemming.

Het wrak gaat hard achteruit door metaalvretende micro organismen. Over enkele decennia is het schip Titanic definitief verleden tijd, maar de herinnering zal eeuwig voorbestaan in het collectieve geheugen. Onder andere door de items die geborgen zijn uit het wrak en die wij op deze dag in de Amsterdam Expo hebben gezien en aangeraakt.