DUIKTRIP LANZAROTE

We hebben het lang moeten missen, maar eindelijk behoorde een duikvakantie naar de zon weer tot de mogelijkheden. Karin en Angelique lieten er geen gras over groeien en gingen 1 september een weekje naar het zonovergoten Lanzarote. Lees hier hun reisverslag en bekijk de foto’s.

Over het eiland

Lanzarote is het meest noordelijke bewoonde eiland van de Canarische Eilanden en ligt circa 115 kilometer ten westen van de kust van Marokko. Lanzarote is een vulkanisch eiland, dat meer dan vijftien miljoen jaar geleden is ontstaan. Het eiland is 62 km lang en 21 km breed. Lanzarote is, inclusief de tot Lanzarote behorende kleinere eilanden La Graciosa, Alegranza en Montaña Clara, 846 km² groot. De luchthaven bevindt zich bij de hoofdstad Arrecife. Een groot deel van het eiland is bedekt met lava en heeft weinig begroeiing. Lanzarote heeft een zacht klimaat en de temperatuur is er het hele jaar door heerlijk. In de zomermaanden loopt de temperatuur op tot over de 30 °C en in de winter is het er nog ruim boven de twintig graden.

Daarnaast heeft Lanzarote mooie stranden, baaien en gezellige badplaatsen als Puerto del Carmen en Playa Blanca met tapasbarretjes, restaurants en vele terrasjes. Lanzarote heeft ook een opvallende architectuur met een lage bouwstijl (1-2 verdiepingen) en allemaal witgeschilderde huizen, te danken aan de kunstenaar César Manrique,

De wateren van Lanzarote in de Atlantische Oceaan vormen één van de mooiste duikgebieden van het noordelijk halfrond. Vier seizoenen onder water in tegenstelling tot twee seizoenen boven water zorgen voor een sensationele variatie aan onderwaterleven. De meest populaire duikstekken bevinden zich rond Puerto del Carmen en zijn geschikt voor duikers van ieder niveau. Er wordt voornamelijk vanaf de kant gedoken en je hoeft niet heel diep te duiken om veel leven en ook grote vissen zoals roggen en haaien te zien. De engelhaai of zee-engel, is een haaiensoort die ernstig bedreigd is, maar veel voorkomend is in de wateren rond Lanzarote. Ook is er een grote verscheidenheid aan naaktslakjes, favoriet bij ons allebei.

Onze vakantie

Na een vlucht van ca. 3 uur landden we op de luchthaven van Arrecife waar we snel onze bagage hadden en onze huurauto konden ophalen. In Puerto del Carmen hadden we een fraai en comfortabel appartement met uitzicht op zee en het zwembad direct voor de deur.
Parkeren op Lanzarote was werkelijk een crime, zo merkten we gelijk bij aankomst al. Karin zou de huurauto ‘even’ gaan parkeren maar verdwaalde in de 1-richingsverkeer straatjes en kwam na ruim een half uur onverrichter zaken weer terug. Gelukkig vonden we daarna vrij snel een vrijgekomen plekje vlakbij de ingang van ons hotel.

De volgende ochtend meldden we ons  met onze duikspullen bij het duikcentrum van Eurodivers, wat op ca. 10 minuten loopafstand van ons appartement was gelegen. Na het nodige papierwerk en de gebruikelijke formaliteiten kregen we elk een kratje om onze kleinere spullen in op te bergen en een briefing voor de eerste check-dive. We hingen onze duikuitrusting om en na de buddy-check liepen we samen met onze gids Ian naar het strand achter het duikcentrum en gingen te water. De watertemperatuur was een zeer aangename 21 graden en onze caps, handschoenen en onderpak waren al snel veel te warm. Het zicht was ruim 30 meter en we zagen een paar octopussen, naaktslakken, zeehazen en jawel: een engelhaai liggend in het zand! Na een klein uurtje duiken liepen we terug naar de duikschool voor een oppervlakte-interval met water, koffie en een muffin. Onze 2e duik maakten we ook op het huisrif, waarbij we een ander deel van deze duikstek aandeden.

De volgende dag stond er een nachtduik op het programma en daarvoor moesten we ons pas ’s avonds om 20.30 uur melden in het duikcentrum, dus trokken we erop uit om het eiland te gaan verkennen. We reden naar het noorden van het eiland naar Mirador del Rio, waar we een schitterend uitzicht hadden op het kleinere eilandje La Graciosa. In Orzola aan de noordkust bestelden we, in navolging van de locals, voor onze lunch een schaal met heerlijk gebakken sardientjes en patatas bravas. Typerend voor de keuken in Lanzarote zijn een aantal sauzen (mojo’s in het Spaans) die steevast op tafel werden gezet en heerlijk smaakten met brood en visgerechten.

De avond valt vrij laat op Lanzarote, wat voor een nachtduik betekent dat je tegen half tien te water gaat. Opnieuw doken we op het huisrif, waarbij we niet dieper gingen dan een meter of 11. Dit was de mooiste duik op Lanzarote en ook een van de mooiste nachtduiken die we ooit gemaakt hebben. Gelijk aan het begin zagen we een grote vlinder rog in op de bodem liggen, gevolgd door een engelhaai half onder een overhangende rots waar ook net een octopus aan het jagen was. We zagen nog meer octopussen maar ook wit gestreepte poetsgarnalen die uit hun holletjes kwamen, div. kleurrijke naaktslakjes, zeehazen, spinkrabbetjes en de vrij zeldzame Bumblebee garnaal. Een grote stekelrog kwam nieuwsgierig op onze duiklampen af, maar raakte vervolgens toch enigszins verward en voelde zich opgesloten door de kring van duikers om hem heen. Na een halve salto speerde hij er vervolgens in de duisternis vandoor.

Nog vol van deze spectaculaire nachtduik, hadden we veel om na te praten en was het al vroeg in de morgen voordat we ons nachtlampje uitdeden. De volgende dag sliepen we dan ook uit (tot maar liefst kwart voor acht!) en gingen we er weer op uit om het eiland te verder te verkennen. Deze keer reden we naar het Nationaal Park Timanfaya of de Montañas del Fuego (letterlijk vertaald: de Vuurbergen). Het gebied bestaat uit een uniek vulkanisch, “maan” landschap. wat is ontstaan door een grote vulkaanuitbarsting in 1730. Er is nog steeds sprake van vulkanische activiteit. Boven op een vulkaan is een bezoekerscentrum met een restaurant, waar op de vulkanische warmte die hier vlak onder het aardoppervlak zit, wordt gekookt. Met een touringcar maakten we een 40 minuten durende rondrit door het bizarre maanlandschap met kraters, gestolde lavavelden en fraaie lavarotsformaties.

Op zaterdagochtend werden we door Dennis, onze duikgids van die dag, met een bus naar een strand bij Playa Blanca gereden. Hier maakten we twee duiken, en tussendoor kregen we een heerlijke Spaanse bocadillo als lunch. Het liep al tegen vieren toen we weer terug waren op het duikcentrum waar we onze spullen spoelden om de rest van de middag relaxed aan het zwembad door te brengen.

Zondagochtend gingen we naar de traditionele weekmarkt in het historische Teguise, een dorp dat centraal op het eiland is gelegen. Teguise is gebouwd in de 15e eeuw, en is het eerste dorp van het eiland, wat je ook terugziet in de smalle straatjes en oude bebouwing. Tot 1852 was het de hoofdstad van Lanzarote en samen met Haría, onze volgende bestemming, behoort het tot de mooiste dorpen van het eiland. Na ons bezoek aan Haría daalden we af naar het moderne kustplaatsje Arietta waar we voor de lunch op een terrasje aan haven neerstreken om een visje (Vieja = papegaaivis) met de gebruikelijke mojo’s te eten.

Maandag 6 september was het groot feest: Karin was jarig! Hiep Hiep Hoera!
Op het duikcentrum had men een overheerlijke taart geregeld die door de jarige job op vakkundige wijze werd aangesneden en met alle mede-duikers en gidsen werd gedeeld. Na de taart liepen we naar Playa Negra waar we onze duikuitrusting (die per bus naar de stek was gebracht) omhingen en gingen we te water voor onze laatste duik van deze vakantie. De middag brachten we lezend en zonnend door bij het zwembad en ’s avonds zijn we lekker gaan eten bij één van onze favoriete restaurantjes in Puerto del Carmen.

Dinsdag stond in het teken van de terugreis naar Nederland. We haalden onze duikspullen op bij het duikcentrum en omdat onze vlucht pas in het begin van de avond ging, hadden we een late check-out kunnen regelen, waardoor we nog een paar uur lekker aan het zwembad konden relaxen.

Om tien voor elf ’s avonds landden we (op schematijd) op de luchthaven van Eindhoven, waar onze auto klaarstond voor de terugrit naar huis, waar we woensdagochtend in de vroege nachtelijke uurtjes aankwamen… moe van de reis, maar zongebruind en nog nagenietend van een heerlijke vakantie en met een lang Zeelandweekend in het vooruitzicht…

Ga naar de foto albums, met dank aan de fotografen: Harold Rabeling, Dennis Rabeling, Karin Ouwehand, Angelique Looijen