Het Hemelvaart-weekeinde, altijd weer gezellig

Dit jaar staat rond Hemelvaart (13-17 mei) het veldje in Ellemeet flink vol. Met 5 caravans, 8 tenten en een camper krijgen we de 10 plekken wel gevuld. Piet komt op dinsdag als eerste. Op woensdag volgen Mark met zijn gezin, Angelique en Olaf, Barbera, Dirk en zijn dochter, Gerard, Heleen en kleinzoon, Cock en Nico en Ad en ik. Het is dan heerlijk weer en we voelen allemaal een vakantieluiheid opkomen. We duiken die dag niet.

Op donderdag wordt het gezelschap uitgebreid met Carolien, Reinier, Menno, Vincent, Marian, Petra, Nico, Kristel en hun kids. En we worden die dag direct ambitieus met duiken. Om half zeven (’s ochtends ja) vertrekken de kortslapers van de woensdagploeg al richting Bergse Diepsluis op zoek naar sepia. Daar sluit Carolien zich aan bij het gezelschap. Na een leuke duik gaan we door naar de Zeelandbrug waar de langslapers van de woensdagploeg zich aansluiten. En druk dat het is! De hoeveelheid duikers en auto’s op iedere stek is deprimerend. Maar we hebben bij matig zicht toch een leuke duik met veel slakken en zelfs baby snotolfjes.

Dan terug naar de camping voor een uurtje uitpuffen. Vervolgens om 16 uur richting Dreischor Parking met het complete gezelschap. Daar lijkt het erop dat er werkelijk geen auto meer bij kan. Maar uiteindelijk vinden we allemaal een plekje. Na een leuke duik komen we boven in een regenbui

Als we rond half zeven het campingterrein weer oplopen, is de duikploeg best moe en koud. En de regen maakt het er niet beter op. Een deel van het gezelschap verschanst zich bij de Chinees in Renesse voor een verwarmende wok-maaltijd. Anderen gaan bij ex-Sam eten. Het regent de hele avond dus iedereen gaat vroeg naar bed en het veldje blijft stil.

Vrijdag is voor een aantal Zoetersbout-dag. Eerst zijn we daar voor een heerlijk relaxt ochtendduikje waarbij een sepia wordt gezien door Ad en Karin. Karin en Carolien gaan daarna terug zodat ze ‘s middags een Grevelingenduikje kunnen maken. De rest gaat gratis vullen bij Waterworld en daarna snacken bij de snackbar. Nico gaat terug naar de camping zodat Kristel de middagduik kan meemaken, natuurlijk bij Zoetersbout. Maar wat een verschil ‘s middags. Zicht is slecht en er flappert zoveel wier voorbij dat het lijkt of iemand bovenstrooms wier staat de maaien. De Grevelingen-ploeg maakt daarentegen een erg leuke duik bij het Koepeltje en ze zien sepiola.

Daarna haast iedereen zich terug naar de camping voor het buffet bij ex-Sam. Duiken maakt hongerig dus het eten smaakt best. Maar het was geen Sam-buffet zullen we maar zeggen. Aansluitend wordt uitgebreid geborreld onder de luifel van Jan en Karin en in de nieuwe verenigingstent. Nico en Cock vertrekken na het eten weer richting huis.

Zaterdag begint met een vervelend dreinzende miezerregen. Zo’n regen waar je onopgemerkt enorm nat van wordt. De natpak-duikers hijsen zich bij Kerkeweg kreunend in hun koude, natte natpak. De droogpakduikers zijn niet heel veel blijer. Gelukkig maakt de duik iedereen toch wel weer blij met mooie zeedahlias en veel onderwaterleven. Maar iedereen heeft het wel flink koud na afloop. Een deel gaat opwarmen op de camping. Vincent, Nico en Kristel vertrekken weer richting huis. Een ander deel reist af richting Brouwershaven voor een flesvulling en een bak dampende kibbeling.

Rond twaalf uur komt het gezelschap bijeen op de parking van de Zeelandbrug. We hebben nog 2 uur voordat we te water kunnen. Maar het is zo achterlijk druk dat we bang zijn geen plek te hebben als we later komen. Binnen enkele minuten is de parking achter ons inderdaad ook gevuld. Ondertussen regent het nog steeds. Dus ruimen Ad en ik de laadruimte van onze Dacia leeg zodat we met ons zessen tenminste droog kunnen zitten. Zo dicht op elkaar stijgt de temperatuur tot aangename hoogte. En we hebben de meest wonderbaarlijke gesprekken. Zo weet Reinier te melden dat bijvoorbeeld haringen in een school met elkaar communiceren door knetterende scheetjes te laten van gemiddeld 2,5 seconden. Hij probeert nog een geluidsbestandje af te spelen maar de internetverbinding in de Dacia is net zo slecht als op de camping dus dat blijft ons bespaart.

Tegen de tijd dat we ons mogen omkleden, is de regen gelukkig opgedroogd. Wel is het nog best koud, vooral voor de natpakbikkels. En dan blijkt het zicht ook nog eens beroerd te zijn. Melkachtig met veel stroming en veel duikersstof. Toch zijn er leuke waarnemingen. Ad slaagt erin een prachtige luciferslak op de foto te zetten. Angelique en Olaf zien wel 6 slakkensoorten.

Als we uit het water komen, schijnt de zon. Heerlijk!! We gaan terug naar de camping om daar eens even goed van te genieten. ‘s Avonds gaat een deel van de groep eten in Renesse bij de echte Sam. De rest tuigt de barbecue op die op donderdagavond wegens kou en regen werd uitgesteld. Een relaxte avond dus.

Op zondagochtend doen we het ook rustig aan. De verenigingstent wordt afgebroken, wel 3 minuten werk! Carolien, Mark en Menno breken af en vertrekken richting hun wrakduikspecialisatie bij Oostvoornse meer. Wederom gaat er een duikploeg richting Zoetersbout, op zoek naar de sepia. Gerard en familie vertrekken alvast.

Eenmaal terug op de camping kunnen de laatsten het ook niet langer uitstellen. Afbreken, opbreken en inpakken. Het zit er weer op. Het was weer ontzettend gezellig met relaxte duiken en een hoop lol.