Clubkampioen 2013: Reinier

In de planning 2013 stond de strijd om het Clubkampioenschap op zaterdag 31 maart gepland. Oeps, dat is het lange weekeinde van Pasen en dus niet zo handig. Dus wordt het evenement een week doorgeschoven naar 6 april. Omdat de waterpoloërs die avond een wedstrijd hebben, kunnen we pas om 20.15 uur over het zwembad beschikken. Dat betekent dat met slechts minimale voorbereidingstijd alle spellen klaargezet moeten worden. En natuurlijk overal een scheidsrechter bij die nauwgezet is geïnstrueerd over wat mag en vooral wat niet mag bij het spel.

Ieder jaar zorgt Henk voor een verrassend aanbod van spelletjes. Sommige spellen hebben een duidelijke link naar het duiken. Zo moet bijvoorbeeld een met water gevulde oefenpop opgedoken worden. Daarna moet je hem al watertrappelend optillen en leeg laten lopen, zonder de kant aan te raken (Niet de kant aanraken! Niet de kant aanraken! Ai, dat worden strafpunten! Ja, dit spel werd gespeeld onder het scherpe toezicht van scheidsrechter Henk zelf). Het spel heeft wel wat weg van een ongeval simulatie. Maar omdat het zonder vinnen moet gebeuren, heeft de redder het wel erg zwaar. Niels blijkt over de sterkste armen te beschikken en krijgt zijn slachtoffer in 25 seconden van de bodem op de kant.

Ook mogen we hoepelzwemmen. Daarbij kunnen Onderwaterbossers aantonen hoe lang ze onderwater kunnen zwemmen door een parcours van best wel kleine hoepeltjes. De broederstrijd loopt daarbij zo hoog op dat we moeten overwegen voortaan nazorg met zuurstof standaard aan te bieden na afloop. Niels, ja weer Niels, bewijst ook dit jaar over een stel kieuwen te beschikken door in 53 seconden door wel 22 hoepels te zwemmen. Dat is dus inclusief 4 x omkeren! Hier komt al enige discussie omdat de regels niet helemaal duidelijk zijn. Gaat het nou om het aantal hoepels dat je passeert of om het aantal seconden dat je onder water blijft? Scheidsrechter Angelique noteert voor de zekerheid maar alle twee zodat Henk wat meer getallen heeft om mee te rekenen.

Georg blijkt een onverwacht talent te hebben om al zwemmend een pingpongbal onderwater te houden met een lepel. In slechts 34 seconden zwemt hij heen en weer in het ondiepe gedeelte van het bad. Een indrukwekkende prestatie die zorgvuldig wordt genoteerd door scheidsrechter Wil. We zijn benieuwd of en zo ja hoe Georg dit talent gaat inzetten aan de waterkant dit jaar. Iets om naar uit te kijken!

De overige spellen zijn wat droger van aard. De link met het duiken is iets moeilijker te herkennen maar toch onmiskenbaar daar. Het spel met de spiraal bijvoorbeeld waarbij je een oog op een stokje over een stroomdraad moet zien te manoeuvreren. Zonder dat de bel klinkt! Bij uitstek een gelegenheid om te demonstreren dat je ook na inspanning (denk aan het hoepelzwemmen) nog een vaste hand hebt. Een niet te onderschatten noodzakelijkheid voor een duiker die de aantekeningen in zijn logboek nog wil kunnen ontcijferen . Het zal je maar gebeuren: “Jij zegt wel dat je een zeepaardje hebt gezien, maar in je logboek lees ik zeepokje, opschepper!”. Reinier zal het niet overkomen want in een verbluffende 11 seconden heeft hij deze hindernis genomen. Dat scheidsrechter Anne de vriendin van zijn zoon Donald is, zal hierbij geen rol van betekenis hebben gespeeld.

De woordzoeker is – in tegenstelling tot de naam van het spel – vooral een rekensom. Apart in een zijkamertje (bij de trap naar het materiaalhok) leiden 13 dubbelgecompliceerde rekensommen je naar de letters die samen het woord Getijdentabel vormen. Hier gaat het klassement van de avond helemaal onderuit. Er zijn Onderwaterbossers die helemaal niet in de gaten hebben dat er een tijdslimiet aan hun deelname zit, alhoewel de stopwatch in de hand van scheidsrechter Erica toch een hint in die richting is. Zij falen hopeloos. Mark heeft bovendien een verzoek ingediend of volgend jaar een Duits woord gebruikt kan worden zodat hij ook een kans maakt. Anderen daarentegen zijn enigszins in het voordeel omdat Henk dit spel enkele jaren geleden ook al eens heeft ingezet. “Even kijken, een G, een E … oh ik weet het al – Getijdentabel”. Hier weten Kees en Léon een voorsprong mee op te bouwen.

Met het ballen gooien in een drijvende korf keren we weer even een beetje terug naar het zwembad. De ballen moeten vanuit het water in de korf gegooid worden totdat besloten wordt dat er toch vanaf de kant gegooid moet worden. Men blijkt in het water toch steeds dichter bij de korf te gaan staan als scheidsrechter Mariska even de andere kant op kijkt. Opperscheids Henk moet dus streng zijn. Daarom moet tenminste één ploeg haar prestatie nog een keer vanaf het droge herhalen. Ivo en Jan blijken een talent te hebben om wel 5 van de 10 ballen in de korf te krijgen. Het ligt dan ook in de lijn der verwachting dat beide heren bij de apres-dive voortaan hun lege bekertje vanaf tenminste 4 meter afstand feilloos in de afvalbak werpen.

Tot slot dan het sjoelen. Een spel waarbij weloverwogenheid en een zekere mate van beheersing bepalen wie er met de winst vandoor gaat. In dat opzicht lijkt het eigenlijk toch wel heel erg op duiken. Sommige Onderwaterbossers hebben dat nog niet begrepen en sjoelden vooral heel snel en hard. De sjoelschijven schieten als schichtige baarsjes alle kanten op. Scheidsrechter Erna beschikt gelukkig over snelle reflexen en heeft daarom na afloop al haar vingers nog. Dit is overigens een spel waarbij het hele team zich inzet voor één eindresultaat. Het team Donald-Mark-Georg houd het hoofd koel en zij krijgen de meeste schijven op de juiste plek.

Dan is het tijd voor het tweede deel van de avond, de bepaling van het eindklassement en de prijsuitreiking. Er wordt gezegd dat de positie in het eindklassement direct verband houdt met de inspanning die je die avond geleverd hebt, maar dat is nooit wetenschappelijk bewezen. Feit is wel dat Henk er altijd weer in slaagt om alle uitslagen via geheimzinnige logaritmes en formules om te bouwen tot een immer verrassende uitslag. Het schijnt een staartdeling te zijn van de gemiddelde snelste tijden vermenigvuldigd met de meeste hoepels gedeeld door de wortel van het aantal ballen in de korf. Die rekensom heeft dit jaar als uitkomst: Reinier Clubkampioen 2013. Gefeliciteerd! Kees wordt tweede en Peter neemt de derde plek voor zijn rekening. Mark slaagt er niet in zijn positie te verbeteren na de hindernis van de woordzoeker en gaat er met de laatste plaats vandoor en met de zak troost-dropjes die bij die positie horen. Volgend jaar beter Mark!

Tot slot neemt voorzitter Jan nog even de tijd om samen met Fien de nieuwe verenigingsvlag te onthullen. Een feestelijk einde aan een glorieuze wedstrijd. Met een laatste drankje en een bitterbal spoelen we de inspanning weg en keren tevreden terug naar huis. Henk, Fien, de scheidsrechters en de Feestcommissie, bedankt voor een gezellige avond!

Uitslag 2013:
1 : Reinier
2 : Kees
3 : Peter
4 : Ivo
5 : Dirk
6 : Léon
7 : Donald & Olaf
9 : Georg
10: Niels
11: Hylke
12: Menno
13: Hans & Jan
15: Ad
16: Hedda
17: Barbera
18: Mark

Heb je foto’s van de Clubkampioenschappen en wil je die delen? Mail ze naar webmaster@onderwaterbos.nl.