IJzige duik
“Bij de Guppen wordt een specialisatie ijsduiken gegeven. Heeft Onderwaterbos zin om mee te doen?” Dat laten we ons geen twee keer zeggen! Direct de volgende dag liggen we al in De Wasbeek, aangelijnd aan een seinmeester, de lijnsignalen te oefenen. Het klinkt simpel: eerst een enkel rukje als attentiesein, daarna eenmaal voor uitzwemmen, tweemaal voor rechtsaf, driemaal voor linksaf, viermaal voor terugzwemmen. Maar als je onderwater bent, valt het toch tegen. Vooral als je je duikbril verduistert met een stuk vuilniszak.
Een paar dagen later volgt een theorieles in het clubhuis van De Guppen. Het is zo koud dat de waterleiding en het toilet zijn bevroren. Een voorbereiding in stijl! Als laatste oefenen we in zwembad De Lis een redding waarbij de seinmeester en assistent-seinmeester het buddypaar binnentrekken na het nood-lijnsignaal (5 of meer keer trekken aan de lijn). Dat is een geweldig leuk onderwaterritje! Maar ook goed te weten dat in geval van nood iemand in minder dan een halve minuut onder het ijs vandaan getrokken kan worden.
Dan moeten we nog bedenken waar we gaan ijsdijken. Want de gebruikelijke ijsduikstek aan de Ringvaart is nog ijsvrij. Gelukkig staan ze bij onze watersportvereniging open voor ons verzoek gebruik te maken van hun verwarmde kleedkamer en steigers. We hebben het plan om op zondagochtend 27 januari 12 uur te verzamelen bij de Watersportvereniging Aalsmeer en daar in de Kleine Poel een ijsduik te maken.
Maar die ochtend striemt de ijzige regen en kille wind over het ijs. Geen ijsduikweer dus. Het wordt uitgesteld in de hoop dat het ’s middags op tijd opklaart om alsnog een poging te wagen. Dan komt het sein op groen en staan we om half twee aan het einde van steiger K een bijt te zagen. Heet dat geen wak? Nee, een wak wordt door de natuur gemaakt en is ongeschikt om door te ijsduiken. Een bijt is een door mensenhanden gezaagd of gehakt wak met stevige randen. Een goede veilige plek om je duik te beginnen en te eindigen.
De zon komt er ook nog bij en voor we het weten hebben we geweldig ijsduikweer. En vanwege de stevige dooi blijven de schaatsers ook nog eens thuis. We hebben de poel voor onszelf. We vormen een gevarieerd gezelschap want naast De Guppen en Het Onderwaterbos zijn ook Duikteam Haarlemmermeer en de Amsterdamse Manta’s van de partij.
Onder het ijs is het ondieper dan verwacht. En met een bodem van vliegblubber betekent dat slechts zicht. Maar ijsduiken doe je vooral dicht op het ijs. Ik heb vooral ondersteboven hangend onder het ijs door gedoken. Het ijs is op veel plekken glashelder dus je kijkt er dwars door heen. “Ik kan de ribbels onder Franks laarzen tellen”, roept Menno enthousiast. De uitgeademde lucht kleeft tegen de onderkant van het ijs als een poeltje zwarte kwik. Als je je hand er doorheen haalt, beweegt het in platte bellen alle kanten op. Geweldig! Rubben van De Guppen en ik zwemmen de parcourslijn uit naar de eerste bijt. Het is niet moeilijk die bijt te vinden want Frank loopt er over het ijs heen. Wij volgen hem onder het ijs. Makkie!
Niet alle duiken verlopen zo probleemloos. Ad krijgt tot tweemaal toe een blazende automaat en moet terugkeren op de lucht van zijn buddy. Hij blijft rustig dus het is vooral een leerzame ervaring. Iedereen doorloopt alle rollen, van seinmeester tot standby-duiker. Aan het einde van de dag zijn we een geweldige ervaring en een specialisatie rijker. En in het clubhuis wacht de warme erwtensoep.
