Ook lekker gedoken met Hemelvaart?

We hebben voor Hemelvaart weer het vertrouwde campingveldje in Ellemeet gereserveerd. Ad en ik arriveren het eerste – al op dinsdagochtend. Een dag van non-stop regen dus we zijn die dag ook de enigen. Op woensdagmiddag en – avond stroomt het veldje langzaam vol. Kees, Mariska en de kinderen zetten hun nieuwe tent en 2 bijzettentjes op. Peter arriveert met zijn kinderen en de caravan. Mark, Melanie en de kinderen nemen ook hun caravan mee. Vincent en Reinier zetten aan het einde van de dag een caravan en bijtent neer. Op donderdagochtend zetten Carolien en Peter hun tent op. Dirk en Barbera arriveren in stijl met hun safari-mobiel met daktent en grote luifel. En op vrijdag komen ook Jan en Karin met caravan.

Dit jaar is er een bijzondere gast op het veldje. Rocky, de papagaai van Kees, is mee. En hij heeft flinke praatjes. Zijn repertoire bestaat vooral uit fluiten en heel hard “Doei!” roepen (en iedereen zegt netjes “Doei” terug). Als Mark zijn satelietschotel gaat richten (dat gaat gepaard met een hard piepgeluid) blijkt dat Rocky’s repertoire spontaan is uitgebreid met een harde piep. Slimme vogel!

De auto van Dirk en Barbera is absolute blikvanger van het veld. Met een heuse daktent (te bereiken via een ladder) en een batterij aan jerrycans, rijplaten en een supergrote luifel verwacht je dat ieder moment een kudde gnoes of giraffes het veldje op kan komen. Dirk – uitgerust met Crocodile-Dundee-hoed – heeft zelfs een mobiele open haard paraat. Ze brengen het kamperen tot hele nieuwe hoogtes.

Natuurlijk moet er gedoken worden. Op donderdag proberen we een ochtendduik te maken bij Kerkeweg. Maar de recentelijk uitgebreide parkeerplaats staat echt afgeladen vol. Dat gaat ‘m niet worden. Dan maar door naar Den Osse Haven. Daar hebben we nog net plek aan het einde van het parkeerterrein. Het is zonnig maar er staat ook een fris windje. Gelukkig maar want het is een fikse wandeling. ’s Middags is het rustiger bij de Kerkeweg en kunnen we daar alsnog een duik maken.
Op vrijdagochtend zorgen we dat we tijdig op de parkeerplaats van de Zeelandbrug zijn. Stoeltjes worden uitgeklapt en we nemen de tijd voor een lekker ontbijtje ter plaatse. Gelukkig is het niet erg zonnig want bij de instap kom ik er achter dat mijn lamp nog in de auto ligt. Mag ik weer terug die dijk over en naar de auto. Een goede reden om altijd de tijd te nemen voor een grondige buddy-check!

Rond half elf gaan we te water en maken een leuke kenteringduik. Iedereen komt terug met melding van slakken: bruine plooislakken, grote kleine vlokslakken (of zijn het nou kleine grote vlokslakken?), grote blauwtipjes en joekels van satijnslakken. Ook zijn er harders gezien. Geen sepia helaas. Na de duik rijden de meesten daarom direct door naar de Bergsche Diepsluis. Op zoek naar sepia en pijlinktvissen. Helaas laten die zich daar ook niet zien. En dan is het een beetje een saaie duikstek.
Die avond worden de stoelen en tafels bij elkaar gezet. Dirk, Kees en Jan bakken weer een ongelofelijke hoeveelheid vis. Iedereen eet z’n buikje rond en dan nog blijft er een hele stapel over. Van een avondduik komt niets meer terecht. Die avond belt Menno hoe laat de zaterdag-ochtendduik is. Hij moet even slikken als we laten weten dat we om 8 uur te water willen bij de Kerkeweg. Hij zal zijn wekker moeten zetten.

Vincent en Reinier zien ’s ochtends tot hun stomme verbazing geen duikflessen in de auto liggen. Waar zijn die dan? Ze herinneren zich dan dat ze de flessen wel Duikcentrum De Grevelingen hebben ingedragen, maar niet meer terug naar de auto hebben gebracht. Die staan dus nog gewoon in het Duikcentrum en dat gaat pas om 9 uur open. Ze kunnen gelukkig een fles van Jan lenen en ook Mark – die die dag wil uitslapen om met z’n gezin op pad te gaan – wordt wakker geappt om zijn fles uit de auto te kunnen halen. Ze zijn gered en kunnen meeduiken! Jan en Mark, bedankt! Ad komt er in het water achter dat zijn camera achterstevoren in het onderwaterhuis zit. Peter neemt het gevaarte onder zijn hoede en er worden deze duik geen foto’s gemaakt.

 Het is een fraaie zonnige dag en uitstekend duikweer. Na de ochtendduik vertrekken Carolien en Peter weer. Menno blijft lunchen en daarna vertrekt een groep voor een middagduik bij Anna Jacobapolder. Voor mij is dit de laatste duik van het Hemelvaart-weekeinde. Mijn droogpakrits blijkt versleten en heeft in korte tijd 2 breukjes opgelopen en vooral het openritsen wordt een langgerekt drama. Menno vertrekt ook weer naar huis. Karin besteedt die middag aan de aanschaf van een droogpak. De winterduikers kijken er nu al naar uit dat de groep uitgebreid gaat worden.

Maar vooralsnog is het heerlijk zonnig met alleen ‘s avonds nog een venijnig frisse bries. Terug op de camping gaan we eerst gezellig met z’n allen barbecueën. Met 13 volwassenen en 8 kinderen hebben we een grote groep bij elkaar zitten. De lekkerbekken halen een toetje – een lekker ijsje – in Renesse.

Vincent, Reinier, Mark en Ad hebben daarna nog grootse plannen voor een avondduik. Ook Karin haakt aan. Kerkeweg is rond deze tijd eindelijk rustiger. We hebben de grootse lol op de parkeerplaats. Zoveel lol zelfs dat Vincent vergeet zijn droogpakrits dicht te doen. Gelukkig kiest íe voor de instap via de nieuwe trap en niet de schredesprong. Het blijft daarom beperkt tot slechts een paar liter water in zijn pak. We ritsen ‘m alsnog dicht en de duik kan door.

Een avondduik duurt toch altijd langer dan verwacht. Slechts enkele minuten voordat de slagboom van de camping op slot gaat voor de nacht rijden we het terrein weer op. Nog even een bakkie doen voor de tent en dan zit de dag er weer op.

Op zondagochtend maken Jan en Karin nog een duik. De rest gaat langzaamaan de (voor)tent afbreken en de sepkey van de douches inleveren. Het is weer erg gezellig geweest!